Het noordwesten komt min of meer overeen met de Guanacaste provincie, de droogste streek van Costa Rica. Deze
zone wordt gekenmerkt door een sterk uitgesproken droog seizoen (van december tot en met april). De natuurlijke vegetatie die hier overheerst is het tropisch droge bos, gekenmerkt door het feit dat bomen er hun bladeren verliezen tijdens het droog seizoen. De natuurlijke vegetatie is echter grotendeels vervangen door weilanden en rijstvelden. De enige overblijfselen van uitgestrekte tropisch droge bossen vindt men terug in Parque Nacional Santa Rosa, Parque Nacional palo Verde en Parque Nacional Guanacaste. De typische avifauna van het drogere westen van Centraal Amerika bereikt hier zijn meest zuidelijke grens. Typische vogels van deze zone zijn de Scrub Euphonia, de White-throated Magpie-jay, Black-hooded en Elegant Trogon en de Rufous-naped Wren. Daarnaast bevat deze zone Centraalamerika’s belangrijkste RAMSAR-gebied: de uitgestrekte moerassen langs de Rio Tempisque beschermd in Parque Nacional Palo Verde. Dit is een uiterst belangrijk wetland voor de overwintering en doortrek van Noordamerikaanse watervogels en als broedgebied van tal van reigers, ooievaars (oa de gigantische Jabirú) en ibissen. Een eenvoudige maar goede ecolodge in deze zone is het OTS biologisch station van Palo Verde en La Ensenada Lodge.